Nog een paar dagen de luxe genieten van een in het zand verzonken kop. De werkelijkheid van een afstandje op me in laten werken. Na het weekeinde volgt de onvermijdelijke confrontatie. De realiteit van 2015. Vroeger op, later d'rin. Niet omdat ik vind dat het zou moeten, maar simpelweg omdat het anders niet gaat lukken. Enige omtrekkende bewegingen, wat extra voorbezinken en het terugzoeken van oude waarden als efficiëntie en effectiviteit kunnen als voorbereiding zeker geen kwaad. Ik ben een gewaarschuwd mens. De vraag is, wat dat gaat betekenen. Geen bult of twee??
De dozen wachten, lijsten willen ingevuld en afgestreept worden en ergens popelt d'r ook in mij iets. Ergens in voor en door mezelf tot op heden zorgvuldig verborgen gehouden krochten. Of is het een kwestie van weten maar vermijden? Zeer waarschijnlijk dobber ik niet geheel nietsvermoedend in kalme wateren richting een vooralsnog uit het zicht liggende stroomversnelling en wie weet, misschien wel een waterval. Raftend vanuit het simpele dagelijkse Franse bestaan 'hinein' in een nieuw leven in een andere wereld. Ik krijg zowaar iets van kriebels, terwijl ik dit opschrijf. Dit gaat de goede kant op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten