Voordat ik gisteren de deur verliet was er ff een geïnteresseerde vraag of ik ging shoppen? Uit = stad = winkelen. Er zijn mensen, die niet genoeg krijgen van kijken naar wat gekocht zou kunnen worden. Misschien nog wel verklaarbaar in dit geval, maar het is niet mijn drijfveer om buitenshuis te vertoeven. De stad ok, graag. Platteland genoeg voor mijn huisdeur. De rest werkt anders.
Weg willen is vooral nièt hier willen zijn. Voorbij het eind van de oprit is eigenlijk alles ok. De rest hangt van het moment af. De stad heeft mijn voorkeur, maar een restaurant kan doel genoeg zijn, zeker als ik de afleiding in het rijden zoek. In de stad is het soms lezen of schrijven en verder voornamelijk lopen, zitten en kijken. Naar mensen kijken die met kopen bezig zijn of -wat leuker is- niet kunnen kopen maar wel willen hebben.
Gewoon onder de mensen zijn. Mensen waar je niks mee hoeft en die niks van jou willen. Mensen die passeren, druk bezig zijn met volstrekt zinloze zaken. Van links naar rechts, van rechts naar links. Snellend te voet. Rollend in de auto. Druk delibrerend met vriend of vriendin over weet ik wat of iets anders. Of stil achter een koffie. Het is nooit hetzelfde. Ik heb me er nog nooit mee verveeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten