(07/01/2015) Na een telefoontje van de garagehouder om kwart over acht, het wegbrengen van de C5 voor de taxatie van de schade en een weinig servicegerichte Belgische dame, die alles mbt het verbaal eigenlijk vanzelfsprekend vond en mijn vragen dus overbodig of misplaatst, de dag langzaam in de richting van het inpakken gemanoevreerd. Plek voor de dozen vrijgemaakt. Toen nog ff naar de kapper en de kranten opgehaald in de kroeg en daarna 'gewoon' en goed aan de slag met het vullen van dozen.
Het blijft maf, dat ik meer zooi heb in te pakken dan wat in een koffer past. Kan me dat niet herinneren van de switch naar Frankrijk. Zwarte dag voor dat land vandaag met de aanslag op het satirische weekblad Charlie vanwege Mohammed cartoons. Twaalf doden en nog een paar in kritische toestand. Die daders doen de Islam geen goed. Dit zou nog weleens een omslagpunt kunnen gaan worden.
Het inpakken werd er niet door verstoord. Inpakken gaat probleemloos. De machinerie stokt als er geselecteerd moet worden. Iedere keer dat afwegen. Je hebt dingen, die je gewoon meeneemt. Je hebt dingen, waarvan je vindt, dat je ze mee moet nemen. Je hebt dingen, die je liever niet achterlaat. En er zijn dingen, waarvan je vindt, dat je ze niet kunt weggooien. Alles wat hier doorheen glipt kan gewoon weg, dat is het probleem niet. Vuilnisbak, verzamelpunten, milieupark of rommelmarkt. Wat rest is dan te lelijk om het een ander aan te doen of gewoon stuk en kan ook weg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten