Eerst maar 'ns wieberen. Oren scoren. Bio-zooi aanvullen. Een koffie bij McDo. En vooral toch gewoon ff wegwezen. Blijft de voornaamste stimulans om door te gaan met wat afgemaakt moet worden. Straks de 'bar' leegruimen als het weer in- en uitlopen niet tot een ongewenste bezigheid degradeert. Anders gewoon binnen verder. Plek maken voor de oprukkende rij dozen.
Bar, wijnkelder, een paar selectierondjes over het terrein, gereedschapverzamelen, selecteren en ordenen .... en dan de grote stukken. Zo heel veel werk is het niet meer, als ik de overal achterblijvende laatste loodjes buiten beschouwing laat. Je zou denken dat dan dingen bij elkaar komen en het geheel iets levendigs krijgt. Dat levendige, dat klopt wel, zou af en toe ietsje minder mogen. Maar dat 'bij elkaar komen', daar komt weinig of niks van terecht. Het worden meer en meer parallelle, langs elkaar heen lopen werelden. Twee hoofduniversa en een paar tussengelegen werkelijkheden met steeds scherper wordende overgangen. Is nou niet echt mijn hobby, al dat geswitch.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten