Bezig in de tuin een moment van bezinning. Beginnen aan een tuin is bij mij door de jaren heen een teken van aanstaande verandering gebleken. Nooit een tuin verder dan de opstartfase weten vorm te geven. In zo'n opstartfase zit ik nu weer. Stoten we door of wordt het weer afgekapt? Een vrg die al in vele vormen door mijn hoofd is geschoten. Het kalmeert gelukkig onder mijn dak, maar verdwijnen zie ik het niet zo gauw.
Op een paar overduidelijkheden na is het hele verhaal vooral een kwestie van gradaties. Moe en moeër. Nat en natter. Etc. Lijkt het maar? Is het zo? Soms wel. Soms niet. Te duidelijk voor een verzinsel. Niet duidelijk genoeg voor harde conclusies.
Het verzetten van mijn zinnen wil nog niet zo lukken. Zou toch wel prettig zijn en het liefst voor vertrek. Voor getob is vanaf de terugkeer meer dan tijd genoeg, mocht er werkelijk reden voor zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten