Gisteren een halve dag gereden. De GPS en ik kunnen het steeds beter met elkaar vinden. Smalle kronkelige wegen en weinig gepiep vanwege het overschrijden van de maximum snelheid. Limieten, die je op en een of andere manier verondersteld wordt te kennen. Bij meer dan de helft van de signaleringen door de GPS kan ik me geen bord herinneren, dat het me kenbaar had moeten maken. Op het eind was het ff zoeken want zowel dorp, postcode en huisnummer waren het systeem onbekend. Dat het systeem dan wel met de straat bekend is, wekt niet bepaald mijn vertrouwen. Gelukkig verscheen de plek snel op de borden en in het dorp na wat rondlopen het huis gevonden, sturend op de hetinnering van elf jaar geleden.
Bergop het dorp in en in alle richtingen bergaf het dorp uit. En vaak steil ook. Een beetje de omgekeerde situatie van Roemenië. Plekken als Cluj, en zo zijn er vele, rij je met de nodige slingers redelijk steil bergaf in en moet je klimmend weer verlaten. Klinkers in de smalle straten, delen van crêpe-papieren slingers aan de huizen hangend, in ongebruik geraakte huizen en verwilderde boom- en wijngaarden. Op al die hoogteverschillen op korte afstand na heeft de streek wel wat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten