Klus geklaard. Potten gevuld. Lunch verzorgd. Nu mag ik weer inkakken. Eerlijk gezegd ben ik daar ook aan toe. Tussen de kookbedrijven door met een zus gebeld en daar komen dan weer zoveel onbegrijpelijke, haast onvoorstelbare krommigheden ter sprake, dat ik onbewust naar mijn broek greep, maar die weet beter tegenwoordig.
Leuke, herkenbare uitspraak van mijn zus over de rouwkaart voor mijn moeder: 'In liefdevolle herinnering' is niet wat ik heb bij moeders. Ze heeft gedaan wat ze moest doen en goed voor ons gezorgd, maar waar de rest dat 'liefdevolle' ziet, vrg ik me af. Misschien is het omgekeerd bedoeld en zegt de rest liefdevol aan moeders terug te denken .... dan slaat het helemaal als een tang op een varken. Dan zijn het de huichelaars, waar ik ze inmiddels al wat jaartjes voor hou. Op mijn jongste zus na. Die is wat onbezonnen en kan ongebaseerd de grootste nonsens vol overtuiging aan de man brengen.
Ach, doodsprentjes... meer leugens op een vierkante centimeter vind je nergens. En dat zei mijn opa van moeder kant al een jaar of zestig geleden. Maar nogmaals, goed mens maar met een dikke gebruiksaanwijzing. Zoiets als ik maar dan met (nog) minder begrip voor de ander. Appels en bomen, toch?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten