Lijf en leven voelen nog steeds vreemd aan. Hoop, dat dat morgen voorbij of minder is. Rare toestand. En je zou denken 'Zo klaar als een klontje'. Daar denkt het internet anders over. Geen éénduidig voorstel of meerdere mogelijkheden met de neiging tot convergeren. Moeilijk woord, weet het ff niet anders te benoemen.
Met een paar tussenstops het keukendeel tot een goed einde gebracht. Nu zou ik nog iets met de tuin willen. Het de verzorger makkelijker maken om in de achtergelegen weilanden te komen. Was ook prettig voor mezelf geweest, maar de motivatie ontbrak om me er mee bezig te houden. Het is een weinig enthousiaste periode geweest tussen de terugkeer uit de DonauDelta en nu het vertrek naar Nederland. Een uur, anderhalf, een tank zou voldoende moeten zijn om een baan van schuur naar weilanden plat te maaien.
Vooralsnog lukt het doorduwen vandaag vrij aardig. Nog ff doorzetten. Moet lukken, als ik de honden niet hoeft te doen. Dan inchecken, morgen pakken en verkassen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten