Geen dooie dag vandaag. Vrg is òf ik dat ga volhouden. De stemming houdt zich op de vlakte. Het wordt gewoon zien hoe het gaat. Beide potentiële dwarsliggers alvast bij de hoorns gepakt. Dat scheelt het nodige gehik en ook voor me uit schuiven is hiermee hopelijk een gepasseerd station. Zien hoe snel zaken afgehandeld kunnen worden. Hoe minder tijd ze kosten, hoe kleiner de kans dat ze alsnog tussen de spaken terecht komen. De nonsens van het gas behoort misschien morgen al tot het verleden. Het familiedrama gaat ongetwijfeld een langere adem vergen.
Ondertussen moet ik me met zinnige zaken bezig houden. Dat is misschien nog wel belangrijker. De verleiding om alles te laten voor wat het is, totdat de irritaties zijn opgelost, zal zeker zo hier en daar de kop opsteken. Aan een gebrek aan bezigheden zal het niet liggen. Net voor het vertrek naar Portugal volgens mij nog geconstateerd, dat er deze zomer weinig van de voornemens terecht is gekomen. Geen verveling dus, eerder iets benauwends vanwege de overdaad. Bovendien had ik mezelf voorgenomen na terugkeer echt werk van al die slepende klussen te maken, mn die met de inrichting van het huis te maken hebben. Van enige aandrang in die richting is helaas niets te bespeuren. Dat gaat enige massage kosten. Wat uit de verte zo vanzelfsprekend lijkt, valt van dichtbij geregeld tegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten