Weer een familielid terug. We zijn bijna compleet. Nu de Peugeot nog. Weer ff een spannende terugrit, maar net als bij het ophalen van de C5 normaliseert alles gaande de 50 km terug. Tenminste, dat was mijn indruk. Ik zat niet naast Mariana, moest tenslotte mijn eigen wagen terug rijden. Maar het zag er goed uit. Had daar eigenlijk ook geen twijfels over. Het ongeluk was verkeerstechnisch wel maar praktisch absoluut niet haar schuld. Maar ik ga het er niet meer over hebben. De vrolijk gele bak is weer terug voor de deur en wij hebben ieder onze eigen mobiliteit terug. Scheelt mij tijd en geeft Mariana d'r vrijheid terug. Zeggen dat je weggaat en dan in je auto stappen, is echt anders dan vragen of je je haren kunt laten verven in de wetenschap, dat die ander je dan moet brengen (en halen).
Bijna vier mndn heeft het geduurd. Daar kun je een drama van maken, wat ik niet van plan ben, maar het is ook weer geen kattepis. Iets van 8000 euro schadeherstel, een paar duizend euro meer dan de klap met de A-Mercedes mijn verzekering heeft gekost. We hebben beide niet meegewerkt aan de winst van het bedrijf. Maar oké, morgen wat dingetjes checken en dan door alsof nooit iets aan de hand is geweest.
Ter viering van de terugkeer onszelf op een pizza getrakteerd. Grotere bokkesproongen zitten er in Agnita niet in. Een op het platteland verborgen keukengrootheid zou aan ons besteed zijn geweest en niet alleen vanavond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten