In de plaats van de derde keer bezig te zijn met het opbouwen van mijn leven zou ik nu eigenlijk retroperspectief aan de slag moeten zijn. De oevre-prijs genieten voor geleverde prestaties of tenminste het geleefde leven. Nog niet toe aan aftellen maar wel meer nagenieten dan opgezadeld zitten met vormgeven wat van genoten zou willen worden. Het ideaal van een beetje schoffelen in de tuin is vooralsnog een 'ver-van-mijn-bed' show. In het theoretische geval, dat ik het nog eens over zou moeten doen, zou ik een 'turn key' appartement ergens tegen een oude binnenstad aan kopen, de tuin vergeten en me concentreren op terrasbezoek met krant en tablet onder de arm.
Spijt? Neuh, maar makkelijk heb ik het me bepaald niet gemaakt en dat als zodanig niet willen beseffen. Op een gegeven moment was alles beter dan zitten blijven op LpM èn een huis naar eigen inzicht vormgeven speelde al het hele leven door mijn hoofd. Zoiets doe je echter niet in één jaar als je daarnaast ook nog gewoon wilt kunnen doen en laten wat in je op komt. Ook zoiets waar ik nooit bij stil gestaan heb. Hoe goed doordacht het allemaal ook leek, is de laatste switch op een hoop vlakken gewoon een duik in het diepe gebleken. Zien hoeveel we daar dit jaar van weten glad te strijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten