Vandaag geen gelul. Ouderwets 'ogen open, in de benen', weliswaar pas bij achten, maar volgens wat ik me gisteren al bedacht, heb ik vandaag tijd genoeg om alles in alle rust af te maken. Als de pepernoten de enige tegenvaller blijven, die zijn echt niet door te bijten, hoor je mij niet klagen. Heb ondertussen wat op het internet rondgeneus en behalve erg uiteenlopende meningen over harde of zachte, taai-taai-achtige pepernoten is het vooral overal een kortere baktijd en een lagere oventemperatuur. Foutje van het boek. Ik geloof niet, dat het zoveel beter was gegaan, als ik ze, als beschreven, iets groter had gerold. Blijft een risico bij het eerste gebruik van recepten, maar voor een professionele kok, toch aardig slordig.
Vanochtend de wijn uit de kelder opgeduikeld om het spul een beetje op kamertemperatuur te krijgen. Gisteren helaas vergeten en om er nou het bed voor uit te gaan is ook weer zo wat. Rosé bij de salade, rode wijn (Paulliac, 1997) bij het zuurvlees, port bij de ev. kaas en Sauternes (1999) bij het toetje. Alleen de rode wijn hoeft op te warmen. Bij de koffie het zuurvlees aangebraden en stoofklaar gemaakt. Zes uur nauwelijks omkijken naar. Die tijd kan ik aan de rest besteden.
De volgorde van werken is nog niet geheel helder. Ik denk dat het iets wordt van yogurt uit laten lekken, vanille-crême maken, aardappelen bewerken, etc. Indien het teveel werk blijkt, kan er altijd nog iets afvallen. Geloof niet, dat dat deze keer gaat spelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten