Heerlijk gelopen. De tegenzin tegen het lopen eruit gelopen. Herinnert een beetje aan de rondjes rond het meer in Frankrijk. Met een sik vertrekken en energiek, opgeladen terug keren. Gisteravond ging het met Prada weer mis maar 's ochtends en ook vanochtend is ze verbazingwekkend voorbeeldig. Komt onderweg vanzelf met regelmaat terug, verschijnt min of meer direct als ik haar roep en komt op het eind van de wandeling gewillig naar me toe om aangelijnd te worden. Nog een beetje schaven en schuren mn aan de omgang met vreemde mensen en er valt goed mee te leven.
Rosa is daarentegen nog steeds het beste juffertje van de klas. Luistert bijna 100%, blijft in mijn buurt, houdt me in de gaten, is stukken socialer, etc. Deels door consequenter optreden van mijn kant maar ws ook gewoon een andere hond. Stukken aanhankelijker dan Prada, die meer als de moeder aan haar vrijheid hecht dan aan het verblijf tussen vier muren.
De heuveltoppen herondekt, die waren een beetje verloren gegaan met de achteruitgang van Sammy en Katrien. Ik mis ze die beide lobbesen. Het loopt zo heerlijk vrij van lijnen stukken aangenamer. Meer tijd voor mezelf. Niet alleen om rond te kijken, van de stilte te genieten of me alleen op de wereld te wanen, ook om mijn gedachten 'uit te laten'. De frisse ochtendwind tegen en door mijn hoofd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten