Vandaag de rust van gisteren weten vast te houden ondanks het klungelige gedoe bij de garages. Na die ervaringen de oude binnenstad ingelopen en in Joben (monsieur) aan een tafeltje plaatsgenomen met uitzicht over de Piata Mare. Aan de overkant een protestant of katholieke kerk, er tussen in niet-werkende fonteinen en een sneeuwvlakte doorkruist met schoongeveegde looppaden. Duiven zitten of lopen blijkbaar niet graag in de sneeuw. Ze zaten allemaal op het dak van de kerk en trokken vandaaruit hun rondjes door de lucht. Mensen lopen van de ene kant naar de andere kant van het plein en hoe jonger ze zijn hoe doelgerichter de beweging oogt. Natuurlijk de nodige, maar niet uitsluitend jonkies, met hun blik gefixeerd op het scherm van hun smartfoon.
Koffie, weer een LM en aansluitend een droge witte wijn. Zo zittend vroeg ik me af waar ik op zat te wachten. Op de chemie van het Capitole? Het straattheater van willekeurig welk terras in het toeristische deel van Parijs? De mensen, zelfs de oudere maakten niet de indruk blij te zijn met hun aanwezigheid op straat. Het was een noodzakelijk kwaad geen speels genot. Gewoon het verkeerde seizoen.
Daar toch rustig een uur of wat gezeten. Wat zaken afgewogen en te licht bevonden voor actie. Resterend alternatief was huiswaarts keren. Dat dus maar gedaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten