Sneeuw. Weer sneeuw. De zoveelste keer deze winter. Echt koud wil het niet worden maar sneeuw valt met enige regelmaat en blijft afhankelijk van de hoeveelheid korter of langer liggen. Deze sneeuw gaat het einde van de dag niet halen. Die centimeter die hier bijeengewaaid is, is niet de moeite. Op de heuvels zijn het een paar centimeter meer en waait een snijdend koude wind. De ochtendwandeling was vandaag erg verfrissend.
Een dagbegin met tegenwind maar zonder tegenzin. Om half acht de ogen open en een paar minuten later in de benen. Honden en sneeuw is een enerverende toestand. De beide aangelijnde dames trokken me ze ongeveer het dorp uit. Met een slee of een paar skiën had ik vandaag niet hoeven lopen. Eenmaal los schiet het als een veer de vrijheid in. Happen, rollen, spelen. Ze kunnen er altijd al wat van maar met sneeuw is het allemaal nog een slagje drukker.
Ik heb met teruggetrokken in mijn jas. Alle ritssluitingen gesloten. Schouders opgetrokken. Sjaal over de oren, blik naar de grond en naar boven geklommen. De wind maakt het ontspanningsritueel op de top onmogelijk. Lekker weggedoken gebleven in mijn jas en na een kleine lus afgedaald. Weer voor glühwein na binnenkomst maar toch maar koffie gekozen. Het is de bedoeling om vandaag meer te doen dan in bed te liggen of (ooit) op een berenvel voor de openhaard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten