Nattigheid?

 Op de valreep van de nacht nog ff diep weg geweest en geconfronteerd met een huis waar aan alle kanten het water naar binnen komt. Via gesprongen leidingen en door de vloer omhoog. Geen lekkende daken deze keer. Nee, de kelder, een werfkelder (Utrecht?) staat tot bijna aan de nok vol met glashelder water. Voor het afsluiten van het water zou ik de kelder in moeten duiken. Ook voor de slang en de pomp zou ik moeten duiken. Voordat ik daartoe besluit en weer naar beneden ga blijkt het water alweer verdwenen en is men druk bezig met dweil en trekker. Buiten blijken 'we' niet de enige met water problemen. Het water spuit overal uit de grond, gesprongen leidingen en geknakt lantaarnpalen. Voorgevels vallen naar beneden en men is bezig om balkons gecontroleerd te laten vallen. Ik zoek ondertussen naar waslijnen om al het natte spul te drogen te hangen.

 Tja, gelukkig was het tenminste helder water. Voor de rest kun je er weer een hoop kanten mee op die maar moeilijk de wal raken. Onderbewuste, onverwerkte emoties .... wie niet, spiritueel evenwicht, verjonging, kalmte en innerlijke rust  .... lijkt me stug met die neerstortende gevels. Het water was bovendien net zo snel weg als het was gekomen.

 Je pikt er natuurlijk uit, wat je het beste uitkomt en dan doe ik de innerlijke rust. Droom als placebo. Nu heel hard geloven dat het waar is, wat ik tegen ben gekomen en er naar handelen. Een beetje à la de homeopathie. En dan vooral de komende weken met terugwerkende kracht alle schijnbare vooruitgang en positieve verandering toeschrijven aan die droom. Het gewenste vleugje self fulfilling prophecy.