Gisteren besloten om eindelijk eens werk te maken van het idee om met enige regelmaat met meerdere mensen te eten. Datum geprikt. Genodigden geselecteerd. Mariana direct in de WhatsApp. Ff de neiging haar te stoppen, maar als je je niet vastpint bij dit soort zaken, wordt het iedere keer weer verder vooruit geschoven. Tijd dat we er werk van maken. Tegelijktijd moeten er ook wat dingen voor die tijd geregeld zijn. De trap was een eerste vereiste. Het toilet in de tuinkamer het volgende voor de eerste bijeenkomst. Geen heen en weer geloop door slaap- en badkamer.
Ik heb of beter had er gisteren echt zin in. Vandaag is dat wat minder en dat zal wel op en neer blijven schommelen tot op het moment van de avond zelf. Is altijd zo geweest. Met het bedenken van de maaltijd, de voorbereidingen, het koken en het serveren is voor mij het prettige deel van zo'n samenzijn voorbij. De rest is nu aan Mariana en was voorheen aan Yoland. Wat dat betreft lijken die twee wel wat op elkaar. Ook alleen maar wat dat betreft. Het hoogste woord in gezelschap en eenmaal aan de praat nauwelijks te stoppen.
Bijkomend voordeel is nu, dat ik me niet alleen vanwege het koken met regelmaat aan het gezelschap kan ontrekken, maar ook de taal de nodige mogelijkheden biedt om het sociale deel van de maaltijd te omzeilen, mocht ik dat willen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten