Nou dromen over een bounty-eiland, zon, wit strand, azuurblauwe oceaan, cocktails, ver weg en zorgenloos cq nergens mee bezig. Deels trekt dat, vooral dat "nergens mee bezig". Verder is het soms leuk maar hoeft het vooral niet altijd. Seizoenen zijn prachtig en dat we er hier vier hebben, daar mag je eigenlijk niet over klagen. Niet dat druilerige gedoe van Nederland en in feite ook in Frankrijk. Nee. Winter is winter. Zomer is zomer. En twee duidelijke èn korte overgangsperioden.
Maar ff weg zou ik op momenten als deze wel willen. Het lullige is, dat je het allemaal niet naar wens kunt plannen, 'Last minute' is leuk maar werkt zelden op de laatste minuten. Niet "Ik voel me nu klote en ik ga daarheen ..." Weg kun je natuurlijk altijd, zelfs zonder auto, maar daar gaat het dus niet om. Mijn Bounty-beleving zal ik ter plekke moeten zien te regelen.
We gaan het proberen met het af- dan wel uitschakelen van de ene na de andere beleving, vermeende verplichting, ongewenste onrust veroorzakers, etc. Ff helemaal 'af'. Tot veertien tellen, vier meer dan het advies dat ik niet vertrouw, en de boel opnieuw opstarten. Code ingeven. Indien gewenst ontgrendelen en voor de zekerheid de netwerken herinitïaliseren. Was het maar zo simpel. Zelfs bij de mobiel werkt het lang niet altijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten