Het zijn kalme, bijna slome dagen. Geen auto vandaag. Het gebrek aan de mogelijkheid om ff in de auto te springen en ff dit te doet of ff daarheen te gaan, werkt daar volgens mij aan mee. Naast bloggen, afwas, koken, eten en de honden vandaag de kerstverlichting van de gevel gehaald. Niet een activiteit om stil van te worden of 'U' tegen te zeggen. Uurtje werk. Absoluut inspanningsvrij. Tijd dat de dagen weer meer werklengte cq meer lichturen tellen. En misschien, hoewel dat een beetje een gebed zonder end is, eerder mijn nest uit. Of op een andere manier meer ruimte in de ochtend creëren.
Tegen twaalven met de combi van afwas en koken beginnen, betekent dat we pas rond tweeën en soms later aan de lunch zitten. Dat zijn tijden die normaal door Mariana's werk worden gedicteerd maar het is nu vakantie. Schiet niet op dus. De hervonden lol aan het lopen moet ergens gecompenseerd worden. Bloggen afknijpen? Beetje zonde omdat het 's morgens nog steeds het 'lekkerst' schijft. Bloggen voor het uitgaan met de honden? Dat gaat niet werken. Dan weet ik, dat ik iets anders moet en dat maakt onrustig, ook zonder dat de honden blaffen en dat zullen ze zeker doen.
Ai, ai, ai wat een tutterig getob. Eerst kom je de dag niet door en dan kom je tijd te kort. Vanavond zelfs nog bezig geweest en dan niet met het redden van de wereld. Dat zal vaker moeten gebeuren, anders komt er van al die dingen, die ik in mijn dagen wil proppen niet zoveel terecht. De ochtend een beetje indikken, de lunch vòòr tweeën, de honden langzaam richting zessen, dan ontstaat 's middags een tijdspanne, waarin het loont om iets aan te pakken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten