donderdag 5 september 2013

Slaapkunst

 Na een jaar of 25 zo'n 4 à 5 uur per nacht geslapen te hebben, is daar -net als bij bijna al het andere- in 2007 pardoes verandering in gekomen. Na maanden zonder noemenswaardige slaaptijd is een soort kristallisatieproces begonnen, dat inmiddels bijna een half etmaal omvat. Het is nog steeds met onderbreking op gezette tijden, tijden waar je soms de klok op kunt zetten, maar bijna twaalf uur slaap, daar draai ik tegenwoordig mijn hand niet voor om. Mensen kunnen blijkbaar veranderen.

 Ooit ergens gelezen, dat je slaap niet kunt inhalen. Dat zal qua activiteit wel kloppen, maar voor de functie van slapen, het lichamelijke herstel, het wegwerken van de vermoeiheid kan dat nauwelijks gelden. Maar hoelang duurt het, voordat je die moeheid van pakweg 6 jaar hebt weggeslapen?? Ik heb geen idee, weet alleen, dat ik voorlopig nog niet zover ben.

 Ik slaap 2x twee uur, 1x 4 uur, een aantal malen 1 uur en dan nog kan ik na zeven of acht uur 's ochtends zover wegzakken, dat ik 30 of 45 minuten later gedesorënteerd en compleet verkreukeld wakker wordt met het gevoel een nacht te hebben geslapen. En, en dat frappeert het meest: doodmoe!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten