Heerlijk zo'n dagje keuvelen. Niemand die je in de rede valt. Niemand die je zonodig aandacht moet geven. Geen ogen waar je uit beleefdheid in moet kijken", terwijl de hele verdere beestenwereld het gebaar hanteert als uitdaging à la "Ik kan je aan, lust je rauw, kom maar op!" Maar ja, de menselijke soort heeft meer last van dat soort subtiliteiten, die duidelijk maken, dat het getalsmatige overwicht ze evolutionair over hun beste tijd heen heeft getild.
Het zal mijn tijd nog duren en misschien heeft menigeen dat een paar honderd jaar geleden ook al bedacht en zal ik vast niet de laatste zijn die dit doet. Zo meteen een lunch uit de kast trekken. Komt goed uit, dat ik daar vandaag niet voor op uit moet met speer en vuistbijl. De bessen- en wortelsverzamelende vrouwen zijn vervangen door de supermarkt en mijn moestuin. Een beetje vrouw van tegenwoordig zou trouwens zelf op jacht moeten willen trekken! Heerlijk lijkt me dat, kan ik me tenminste geheel en al wijden aan "Wein, Weib und Gesang". Kijk dan krijgt het leven langzaam kleur. Dan hoef je ook niet zo nodig negentig of meer te worden, omdat je minder tijd verspild aan overbodige zaken.
Zo een glaasje vooraf inschenken, een krant erbij pakken en in de schaduw van het prachtige weer genieten in aanloop de maaltijd, anders dan gisteren maar met bijna dezelfde ingrediënten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten