Anders

 Gisteren tijdens de vele wakkere uren tussen de lakens weereens bedacht, dat ik het ook allemaal helemaal verkeerd doe en het gelukkig bij de constatering gelaten. Anders kan nog makkelijker dan beter en alleen als het niet goed gaat, kom je op dergelijke gedachten. En dat het niet goed gaat hier is geen uitzondering of regel maar gewoon een feit! Een gegeven, dat blijft wat het is, ongeacht de hoek waaronder ik er tegenaan kijk, de energie die ik er (niet) instop, de ergernissen of de ook steeds vaker voorkomende momenten van tevredenheid.

 Alles wat ik hier doe, is net zo zinvol of zinloos als alles, wat ik nalaat. D'r is geen richting om in te gaan, geen doel om te bereiken, geen perspectief om aan te werken, geen niks behalve de bezigheid het 'toonbaar' te houden. En in dat toonbare zit erg veel, heel erg veel rek. Ergens gaat dat toonbare plaatje gewoon eens samenvallen met de dagelijkse werkelijkheid en kan ik me met een gerust hart en zonder wroeging omkeren en vertrekken. Verkocht of niet.