Reserve

 In de bijna drie jaar dat ik mijn schrijfsels na jaren in eigen beheer weer publiek heb gemaakt, heb ik mezelf aardig ingehouden qua zeuren over hoe slecht het gaat. Mag ik hopen. Was tenminste de bedoeling. Hoewel ik in dit medium iets langer inzage heb gegeven in mijn gebrek aan lol in het bestaan, dat ik leidde, dan ik dat in live-gesprekken heb gedaan, men kan tenslotte gewoon wegklikken bij gebrek aan behoefte, is het altijd bij het topje van de obligate ijsberg gebleven. Mensen kunnen je op een gegeven moment niet meer volgen en dat is niemand kwalijk te nemen. De een is bereid om langduriger terug te schakelen dan de ander. Het leven gaat verder en voor de anderen een stuk sneller dan ik dat voor mezelf had gehoopt. Gesprekken worden eentonig, vallen in herhaling en voor je het weet, loop je je te verantwoorden. Daar had en heb ik geen zin in. Het kostte me al energie genoeg om de duur en het trage tempo van de verwerking te accepteren, daar kon de uitleg aan anderen niet meer bij. De betere verstaander luistert en leest maar tussen de zinnen door.

 Omgekeerd ga ik, nu het bergop en zelfs steil bergop gaat niet meer doen dan af en toe een tip van de sluier lichten en de buitenwereld inzicht geven in de betekenis van "Het gaat me goed, dank je!" Het zijn steeds weer en nog steeds opnieuw stappen of stapjes vooruit. Het rare is dat je, zoals al vaker gemeld, dat pas merkt als je het punt voorbij bent. Bij tegenslag werkt dat anders, daar blijf je maar tegen dat ene punt aanhikken en is het bestaan ervan je duidelijker dan je lief is.

 Sinds de terugkeer uit Kroatië is de innerlijke rust een nieuwe fase ingegaan. Moet voorzichtig zijn met dat soort uitspraken, omdat het verleden heeft geleerd, dat ze terugvalgevoelig zijn. Maar zelfs als het moreel en de fysieke beslommeringen ff een stapje terug doen, weet ik waar het in principe heen gaat: Een minder opgejaagd gevoel in de dingen die ik doe èn 's ochtends zonder zenuwen aan de dag beginnen. Alles is wennen, klinkt misschien raar maar het is zo, maar het kost heel wat minder moeite dan in de omgekeerde situatie. (Terug) krijgen is vanzelfsprekender dan verliezen. Nu weer verder met het gras. Ik heb er zowaar bijna zin in.