dinsdag 24 september 2013

Rampzalig

 Banken zijn ondingen. Je bent er toe veroordeeld en die arrogante kl*tezooi maakt daar uitgebreid misbruik van. Banken in Nederland zijn een regelrechte ramp, maar als je die vergelijkt met hun Franse evenknie, dan is dat als een huiskat vergelijken met een uitgehongerde tijger. Eén onbewaakt moment in het rood schieten en ze beginnen met administratiekosten te goochelen, daar krijgt een beetje belasting nog het schaamrood van op de kaken. En ff inseinen maakt dus ook geen fluit uit. Filiaal en hoofdkantoor hebben misschien de gelijke naam, maar daarmee houdt de samenwerking dan ook op. Eenmaal bijgestort wordt je weer leuk en aardig bevonden, de administratiekosten zonder aarzelen geïncasseerd en "Nee, we hebben niks geblokkeerd, nee absoluut niet. Problemen met betalen zal wel aan uw pas liggen, die moet u waarschijnlijk vernieuwen. Helaas kan zoiets gebeuren."

 Een bom eronder is te gemakkelijk. Eerst villen, dan met citroenzuur insmeren, vervolgens langzaam grillen boven een smeulend vuurtje en in hapklare brokken hakken voordat het door en door gaar is.... Grrrr.

 Toeval bestaat, maar de leeftijd van sprookjes ben ik toch echt ontgroeid. Kaart niet werken want kapot. Lul toch niet. Kleine check in het internet èn ..... je raadt het niet; werkt niet. Niks nie fysiek probleem. Weer in de telefoon. Het is toch jammer, dat zo'n goedbedoelende baliewerker dan alle zooi over zich heen krijgt. Ik heb me proberen te beheersen ... Morgenvroeg werkt alles weer normaal. Oooo, dus toch. "Ja ,meneer, ik snap er ook niks van.". Op je knieën zitten om aan je eigen geld te komen. Zoiets moet ooit goed komen? Maak dat de kat wijs. En dat alles, als je op het punt staat te vertrekken. Ik ga schieten en niet met gebedjes, als het niet werkt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten