zondag 1 september 2013

Kronkel

 Waarom ontstaat tegenzin vanzelf en moet je zin maken?? Nu heb ik toch een stevig opleidingstraject achter mijn rug, maar ik kan me niet heugen, dat men mij dat ooit qua kennis heeft aangedragen of laten ervaren. Misschien ook niet zo heel erg vreemd, want die school was nou niet iets, waarvoor ik fluitend mijn bed uitsprong. En toen het eenmaal studie, daarna opleiding en als klap op de vuurpijl omscholing heette, zat ik al lang en breed met dezelfde vraag, maar wist deze toen nog niet te formuleren.

 Ben ik nou een verwend blaag? Een zeurkonijn? Heb ik een afwijking? Ben ik uit de normaliteit gevallen? Denk ik teveel na? Waarom legt ieder ander zich neer bij wat mij zo tegen de borst stuit? Wat maakt mensen mieren, terwijl ze vol borstklopperij beweren individuen te zijn met eigen mening en zelfstandige verstandelijke vermogens??

 'Tuurlijk, ik ken de verhalen. Je moet eten, een broek om je gat, wilt een auto en als je ook nog nageslacht in de wereld gedropt hebt, zijn de uitvluchten nog vele malen overvloediger. Vijf dagen of misschien een dagje minder ploeteren voor je baas of rechtstreeks voor de belasting, een weekend vol ongewenste, sociaalgetinte tijdsverspilling en om de zoveel tijd eens puffen en klagen over de val, waar je wakker en met open ogen ingetrapt bent.

 Volgens mij is de belangrijkste reden voor de populariteit van die hele sociale mediazooi, dat iedereen daar ff net kan doen, alsof hij/zij het leven kent en onder controle heeft. Tenminste vanaf een jaar of ergens begin twintig. Voor die tijd heb je die hele sociale mediagekte enkel nodig voor wat die leeftijdscategorie altijd al gedaan heeft ..... nl. kuddegewijs achter de nieuwste zaken aan rennen.

 "Onaangepast" dat was het woord, wat ik zocht. Dat ben ik altijd al geweest en daar heeft opvoeding, opleiding noch werk of relatie enige serieuze invloed op gehad. Nu kan zoiets met veel flair en ophef, ik brabbel gewoon een beetje voor me uit en kijk hoofdschuddend om me heen. Wordt lachen, als ik straks ergens met buren naast mijn deur ipv 1 km verderop woon. Ben ik weer maanden bezig om de nieuwsgierigen als vliegen van me af te slaan en kan ik ondertussen de vreemdste verhalen over mijn vermeende leven ophangen, mocht ik de taal beheersen, waar ik terecht kom. Ja, deze plek heeft meer voordelen dan alleen de prachtige natuur.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten