De afgelopen tijd ben ik met enige regelmaat de klus kwijt. Niet alleen bij woorden, maar ook in het doen van dingen, het verrichten van handelingen. Zo stond ik laatst een aardappel-knoflooksoep te pureren met de staafmixer en vond dat dat voor geen meter opschoot. Ik maar roeren, duwen, bijna stampen. Dacht nog ff 'Stomme aardappelen' voor ik de mixer uit de soep nam om te moeten constateren, dat er helemaal geen mes onder zat. Hoe dom kun je zijn?
Erger was echter, dat de greep naar het pureermesje een greep in het ledige was. Het is het meest gebruikt mesje, op de tweede plek gevolgd door de slagroomklopper. Dat het niet zat, waar het had moeten zitten was om zenuwachtig te worden. Dan moest het ergens op het aanrecht liggen ... Mooi niet, dus. Aangezien het snoer van de staafmixer relatief kort is, blijft de hoek van het aanrecht tussen de spoelbakken de enige plek waar het ding te gebruiken is.
Het mesje spoel ik na gebruik altijd af, net als de kop van het apparaat, en leg het weg om te drogen. Ergens in die hoek zou het ding moeten liggen. Om te vertwijfelen het idee, dat het verdwenen is. Kan enkel en alleen, hoe onwaarschijnlijk ook, weggegooid zijn met groente- of fruitafval. Dan zou het op de composthoop moeten liggen. Moet ik gaan graven? Het ding heeft een omtrek van hooguit een 2 euro munt. Gelukkig is het na te bestellen, maar dom blijft het.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten