Het tankje was vandaag in een record tempo leeg. In feite was de afstand 13 - 24 al teveel van het goede. Verder gaan met het naar binnen rijden van het hout maar op mijn buik geschreven. Een beetje rond gehangen en een prachtige doe-dag aan mijn neus voorbij zien gaan. Een paar uur bed was niet te vermijden. Nu is het hopen op een rustgevende nacht en het fatsoenlijk vullen van mijn tank.
Het was zo'n dag van niets, die toch in een ruk en een zucht voorbij is gegaan. Ok, tot het middaguur in bed gelegen, maar je zou toch verwachten, dat een dag als deze zich moeizaam naar het einde sleept. Maakt het wat uit? Dagen als deze wil je snel vergeten. Dus prettig als ze ook nog eens snel verlopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten