vrijdag 15 oktober 2021

Doorbijten

 Weer slechts kleine stapjes. Maar goed, beter iets dan niets en dan ook nog nuttig en/of noodzakelijk. Ik ga ook niet klagen. De keuken wordt met de dag schoner en meer opgeruimd. Het scheelt, als je niet altijd eerst de afwas van bijna een week moet wegwerken, voordat je je aan de extra's kunt wagen. Het scheelt ook dat er een soort evenwicht in hoeveelheid en momenten van inname van de pijnstillers tot stand lijkt te komen. Weg is het geen moment. Het is te harden. Dat scheelt.

 Vandaag er ook achter gekomen, dat pur-schuim in een gat in het plafond spuiten een kunst apart tot een onmogelijkheid is, zeker als ook nog een draagbalk in de weg zit. Het zijn relatief grote spuitbussen waar die zooi in zit en die moet je op z'n kop houden om de inhoud eruit te spuiten. Het buisje waar het in beginsel vloeibare spul door naar buiten geleid wordt, is maar net iets langer dan de helft van de spuitbus hoog is. Dat zou geen probleem zijn als het spul met zo'n kracht naar buiten zou komen, dat je het van enige afstand in het gat zou kunnen spuiten. Dat is echter niet het geval. Je moet de richtbuis echt in het gat hebben en dan zit dus het plafond in de weg, als je de bus ondersteboven wilt houden.

 Toch hoop ik, dat het me gelukt is om de sluiproutes van de muizen naar de vloerverwarmingstussenlaag via de hoek met het leidingwerk voor de badkamer afgesloten te hebben. Vorig jaar de aftimmering weggehaald en daarbij een of meerdere nesten verstoort. Die nesten zijn er niet, de muizen van toen denk ik ook, maar 'familie van' heeft weer een weg naar binnen gevonden (inmiddels ook volgespoten) en kruipen over de isolatie om de leidingen naar boven. Waarom mag Joost weten. D'r valt niks dan piepschuim te halen in die tussenlaag.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten