Eindelijk weer een beetje normale dag zowel qua bezigheden als energie. Ziet de wereld direct anders uit. Niet alles op de automatische piloot afgesukkeld. De koeien blijven ook 's nachts buiten op de gemeenschappelijk en omheinde weide(n). Scheelt mest ruimen maar vooral de noodzaak om minimaal tweemaal per dag naar 24 te moeten.
Ietsje meer speling op de eigen plek. Dat met een vroege lunch en ineens was daar de tuin en niet eens 13:00 uur. Een kleine duw in de rug was wel nodig. Daarna liep het bijna als vanouds. Mijn lijf wat meer op de achtergrond. Zelfs mijn zinnen soms kunnen verzetten, eigenlijk verliezen. Ff blanco. Alleen bezig met het schonen van de tweede helft van het tweede, winterklaar te maken perceel en door geen enkele gedachte daarin verstoord.
Aan het eind van de middag een witte kool geoogst. Ben benieuwd hoe compact de kool van binnen is. De soort die ik gekozen heb, staat hier nl bekend om zijn compacte groei maar zo voelt de kool naar mijn eerste indruk niet aan. En dan natuurlijk ook wat er mee te doen, hoe klaar te maken, etc. Hier verdwijnen ze in een pekelbad tot aan de Kerst om vervolgens de bladeren als omhulsel te gebruiken voor een vlees-rijst vulling. De wereldberoemde Sarmale!
Ik zit meer aan rauw gebruik als salade te denken of vergist als zuurkool. Soep kan ook nog. Verder weet ik het zo 1, 2, 3 niet. Dat vinden we dan wel uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten