Wat ik in een uur of twee dacht te doen heeft het grootste deel van de dag gekost. Meer werk dan gedacht. Meer druiven ook. Volgens mij waren het de andere jaren minder dan de helft van wat nu van de ranken kwam. Bij het schoonmaken en wegen op de kilo's letten en vergelijken. Ik heb het volgens mij meestal wel goed bijgehouden.
En dat was pas 24. Morgen 13 en dan aan de slag met ontstelen, kneuzen, persen, gisting opstarten, etc. Het zal snel gaan. Geen dagenlange gisting op de schil. Ik zit aan niet meer dan één dag of te wel 24 uur te denken. Het moet nu echt eens rosé worden en niet weer een lichte rode wijn. Hoewel ... als ie maar droog is en dat wordt dit jaar het belangrijkste streven. Zien of de sterkere gist (incl. voeding) wel dat laatste restant suiker weet te verwerken.
Ik denk niet, dat we nog de markt op gaan voor rode druiven, al zou het eigenlijk wel moeten. Het waren steeds die gekochte druiven uit het zonnigere zuid-oosten, die teveel restsuiker overhielden aan het eind van het gistingsproces. Echt teveel. Ook de huisdruiven leverden wijn met restsuiker op, maar die kon je met goed fatsoen nog demi-sec noemen, terwijl die van de markt gewoon 'dulce' was of laat ik het bij 'demi-dulce' houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten