Een blog-blanco dag. Ik vrees dat er meer zullen volgen. Op een dag als gisteren staat mijn hoofd er niet naar en itt gedoe tussen de oren lossen woorden niks op als het fysiek niet gaat zoals het zou moeten. Meer dan constateren zit er dan niet in. Geen alternatieven om af te wegen. Niks om te relativeren. Weinig om jezelf 'ns stevig onder de kont te trappen. De woorden verliezen aan betekenis, zijn sprakeloos. Ik doe wat gedaan moet worden met het verstand op nul en tussen de bezigheden door tuur ik wat voor me uit. Enthousiasme is ver te zoeken. Een uitgelebberde, leeggelopen ballon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten