Net als het begin van de dag is een aanvang maken met bloggen een aanloop, die een zetje nodig heeft. Vanzelf rolt de bal niet. Weer zitten bijkomen is dan niet de ideale omstandigheid. Ik weet niet precies wat me te wachten staat, maar ik word ongeduldig. Waarom duurt het verkrijgen van definitieve helderheid zo lang? Wil men wachten totdat je kritiekloos smeekt om een behandeling, ongeacht wat het is?
Slechts vier dagen heb ik nu gehad, waarvan eentje om bij te komen. Ergens heb ik het vermoeden, dat het getriggerd wordt door inspanning. Een gedachte van al twee jaar oud. Toen ik volkomen gesloopt de tuin moest verlaten na het spitten van een perceeltje. Het samenvallen van fysiek inspannende arbeid en mijn bibbergedoe is me nadien vaker opgevallen. Het is niet 1 op 1, maar het loopt te vaak samen op om iets van een verband te ontkennen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten