De geur van de zelfgemaakte koffie verkeerd, een LM kun je het niet noemen, herinnert me, zet me zelfs terug naar de vakanties in I Salari. Gouden weken. Ongetwijfeld deel van de top drie van de meest memorabele momenten in mijn leven. Laat ik er de top-10 van maken om mogelijke teleurstellingen te voorkomen bij de momenten, die het idee hadden, dat ze ook best belangrijk voor me zijn geweest.
Ik ga geen poging doen om ze op te sommen. Het is nog geen tijd voor autobiografisch gegraaf in het verleden. Maar I Salari kent alleen maar goede herinneringen. De mindere momenten, die er ongetwijfeld ook zijn geweest, zijn dusdanig diep bedolven door het betere werk, dat ze gereduceerd zijn tot 'niet ter zake doende'.
De koffie op het balkonterras in de morgen. Het smalle, altijd in de schaduw gelegen steegje, als je de deur uitging. De eetkamer met de lange, lage tafel. De muf-vochtige geur in huis. Het kerkhof aan de overkant van het dal. De verborgen en helaas deels vervallen watermolen. De campari-soda's. De verborgen gebleven geheimen van het huis. De koude witte wijn onder de parasol terwijl de regen met onweersbakken naar beneden kwam. Gedenkwaardigheden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten