Het is steeds weer bijtanken voor ik met iets verder kan. Ik lijkt wel een elektrische auto met een te klein bereik. Tijd om me een nachtje aan de lader te hangen. Wie weet, is het verbruik morgen zuiniger. Nog een dag met voornamelijk tuinactiviteit en dan ook langzaam weer met de 'moetjes' aan de slag.
Het is duidelijk, dat ik wacht op morgenavond. Ik hoop van harte, dat mijn gedoe met het basisprofiel van de kas het resultaat is van een blinde vlek of het ontbreken van voldoende ervaring in het omgaan met rechte hoeken en diagonalen. Wat verwacht ik? Natuurlijk dat ik gelijk heb. Vervolgens moet dan met zo min mogelijk geïmproviseer de boel als perfecte rechthoek gefixeerd worden op het betonnen onderstel, zodat ik eindelijk aan de slag kan met het in elkaar knutselen van wat er allang had moeten staan.
Het is een beetje de rode draad door de laatste jaren. Dingen slepen. Dingen kosten moeite. Dingen zijn verlaat of vertraagd. Dingen gaan mis en moeten over. Etc. Zou eind mei lukken? Incl. glas wel te verstaan. Dan moet volgens mij een kleine wondertje gebeuren. Moet ik tomaten planten kopen deze of volgende week? Koop ik ze niet, dan kan ik verder weinig doen. Koop ik ze wel, kan het zijn, dat ik er niks mee kan doen. Ik ga dat eens in alle rust overwegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten