Ik vermoedde een trage dag. Het gaat nog een veel tragere dag worden, dan ik het idee had. Volgens mij loop ik achterwaarts, voordat de dag ten einde is. Ik voel wel wat voor een dag omvattende siësta. Lijkt me vrgn om problemen. Volgens mij ben ik dan morgen in een stemming, dat ik alles en iedereen kan schieten. Maar wat is belangrijker? Vandaag of morgen?
Wat je vandaag doet moet je morgen niet dwars zitten, maar anderszijds kun je niet de hele tijd bezig zijn met de mogelijkheden van morgen en steeds weer opnieuw de dag van vandaag niet de ruimte geven. Tenslotte leef je nu en of dat morgen ook (nog) het geval is, moet je maar afwachten. Toch maar die extra-large siësta? Denk het niet. Hoewel? Wat let me? De afwas? Kan later ook nog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten