Vannacht een rustgevende ipv uitputtende nacht volbracht. De dromen struikelden zo wat over elkaar heen. De ene lijn nog niet afgehandeld donderde een volgende er overheen. Klinkt weinig rustgevend maar is het wel vergeleken met het gefrustreerd geforceerd bezig zijn met één enkele eindeloos lijkende handeling. D'r kan nog beter een monster of zoiets achter je aan zitten dan die eindeloze herhaling.
Het stapt dan ook een stuk aangenamer uit bed èn de oogjes gaan op een normalere tijd open, dan als je 's ochtends het idee heb, dat de nacht nog moet beginnen. Ineens terug in een andere, betere wereld. Je kegelt er makkerlijker uit dan je er in terug weet te vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten