De vorige was ff voor het schoonvegen van de kantlijn. Altijd weer een prettig moment aan het begin van een nwe maand. Misschien zet het ook wel de toon voor deze mnd. Gaan we de wereld filosofisch te lijf. De meta-blik ipv van het gemierenneuk op de mm2. De grote lijnen. De inherente zinloosheid van het bestaan bijvoorbeeld. Waarom zo druk maken over alles, als over dezelfde tijd dat je geleefd hebt, je allang helemaal vergeten bent. Op die spaarzame uitzonderingen na die moeilijk(er) te wissen sporen achterlaten.
Als ik zie hoe bezig ik ben met het neergezet krijgen van de kas bijv en bedenk wat er over 20 jaar van over zal zijn? Mocht ik dan -theoretisch- nog op deze aardkloot rond schuifelen zal het wel meevallen. Maar zo niet wat dan? Je daarmee bezig houden slaat natuurlijk helemaal nergens op maar waarom dan wel nu, vooraf je zo druk maken? Is het het streven om iets bijzonders achter te laten? Nee, want daar heb ik net van geconstateerd, dat dat een zinloze bezigheid is. Niet 'achterlaten' dan maar voor de realisatie geldt het toch weldegelijk.
En heeft iedereen dat? Ik kan me vergissen, zou het moeten navragen, maar volgens mij is Mariana daar niet mee bezig. Daarvoor is ze wel bijvoorbeeld weer erg druk (in woord en daad) met het in stand houden van de nagedachtenis aan voorbije generaties. Twintig graven heeft ze voor de Pasen in orde gemaakt. Wie gaat daar mee verder, incl. het onze, als we er niet meer zijn??
Geen opmerkingen:
Een reactie posten