Derde Paasdag. Het normale leven komt langzaam weer opgang. De kerk terug af in z'n hok. In november verschijnen ze weer ten tonele. Ik gooi vandaag nog een keer een blik op het basisprofiel van de kas. Ik denk niet, dat ik nog weer ga schuiven. Ik wacht tot woensdagavond als de werklui hun licht over de situatie laten schijnen en een voldoende lange maat bij zich hebben.
Ik stort me op de laatste postzegel van het eeuwig durende spitperceel en stoom aansluitend -hopelijk- door naar een al deels bewerkte lap grond. Naast spitten en zaaien wordt het ook weer tijd om te maaien. Als alles in de tuin en mn in de kweekbak zo zou groeien, als het gras en ander onkruid, zouden mijn zorgen omtrent het plantenspul een stuk minder zijn.
Maar vandaag toch vooral gewoon ouderwets bezig zijn en van dat bezig zijn kunnen genieten. Misschien zelfs een biertje erbij. De tijd nemen om de omgeving in me op te nemen. Niks nieuws aan, maar daarom dus. En de rest van de tijd vullen met handelen en doen. Bezig zijn zoals bezig zijn bedoeld is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten