Een zondagse maandag. Een schoongeregende ochtend. Prettig fris, niet eufemistisch voor koud. Met een kraakheldere blik op de besneeuwde toppen van de Karpaten. Zouden het ski-pistes zijn geweest, had ik de skiërs kunnen zien afdalen. De dames aan de lijn. Geen discussie bij terugkeer dus. Aan de slag met de tweede Paasdag. Weer een slinger geven aan de keuken. Hopelijk voorlopig de laatste. En dan na de lunch stiekum de tuin in.
Wat ik al dagen in mijn hoofd heb mbt het basisprofiel van de kas, wil eindelijk uitgeprobeerd worden. Het wordt tijd voor een volgende stap, de bevestiging van het profiel aan het fundament. Hopelijk is dat het laatste stukje hoofdbrekens en gaat de rest vlotter over de bühne.
De dag gaat ongetwijfeld eindigen in spitten en zaaien. Tijd dat ik op een punt kom, waarbij alles gelaten kan worden voor wat het is. Extra's mogen dan altijd nog. Iets wat dan trouwens zelden nog gebeurd. Voor de goede orde zou tenminste één braakliggend perceel omgewerkt moeten worden. Ik kan dat inmiddels echter niet meer garanderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten