Twee dagen verloren. Twee! Weer. Het heeft wat van drie vooruit en twee terug. Het mag nog net vooruitgang heten, al heb je er enige fantasie voor nodig. Vooralsnog weegt het op tegen weer een tigtal weken pillen slikken, maar dan moet het geintje nu wel afgelopen zijn. Vier keer in 7 dagen tijd lijkt me voldoende. NU graag weer een paar mndn rust. Zoniet, tja dan mag het medisch circuit zich weer achter de oren krabben en hoogst waarschijnlijk met een non-oplossing komen aanzetten. Zou prettig zijn als me dat bespaard blijft.
Het is niet de enige dwarsligger dit jaar, maar wel eentje die er nog net iets harder in hakt. Op weg naar de supermarkt links en rechts een blik in de tuinen gegooid. De meesten lopen weken op mij voor. Mooi met de tomaten al in de rij, het frisse groen van jonge sla, etc. Daar steekt mijn, weer bijna overwoekerde tuin magertjes bij af. Nu niet opgeven. Werken aan een makkelijkere start volgend jaar. En ook enigszins vertraagd is er nog veel te doen in de tuin. Wat ontbreekt zijn de herkenningspunten die voor mij een groentetuin uitmaken. Geen tomaten, geen stokbonen, helemaal geen bonen zelfs.
En als de tuin het enige was, waar aan gewerkt moet worden, zou ik me minder opgejaagd voelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten