Het volgende klusje was commercieël. Geen 100% garantie dat dat geen problemen oplevert, als ik denk aan Miele of Tondach met hun beroerde service als iets kapot gaat na levering. Dit was echter iets met dienstverlening, service of hoe moet je horeca betitelen? De reservering voor O&N moest aanbetaald. Ook wilde ik dat de door ons uitgenodigde mensen van het hotel de details van de uitnodiging ontvangen. Dus ik moest iets met adressen. Helaas zat er iemand tussen zonder e-mail. Dat bestaat dus nog. Het hotel aarzelde even, maar heeft toegezegd de uitnodigingen per post te laten bezorgen.
Dat gaat dus heel vriendelijk, netjes, bereidwillig om te helpen. Scheelt natuurlijk dat het niet om een paar tientjes gaat maar een heel dak met pannen (Tondach) of de inbouwapparatuur in de keuken (Miele) gaat ook niet bepaald om kleine getallen. Maar dat is weer voor de volgende stap. O&N is nu in principe geregeld. Zien hoe de lui reageren en dan op naar het feest. Lijkt me een stuk prettiger om met bekenden aan een tafel te zitten dan, zoals de afgelopen twee jaar, met mensen die je nooit eerder hebt gezien en ws ook nadien nooit meer zal tegenkomen.
Met een prettig gevoel daar de deur uit. Het middaguur nauwelijks gepasseerd. Wat nu. Iets in mij wil vieren maar krijgt de rest niet mee. Op naar het winkelcentrum. Wat kleine boodschappen gedaan en met een vreemd, onvoldaan gevoel in de auto gestapt en naar huis gereden. Nu het loopt, wil ik meer, grootser, meeslepen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten