Rustige dag. Het schommelt wat heen en weer tussen zien wat allemaal nog zou moeten gebeuren en het besef terecht te zijn gekomen op een heerlijke plek, daarvan willen genieten, maar er niet echt aan toekomen. En dat is dan geen kwestie van tijdsgebrek maar meer van iets tussen het besef en de realiteit, waar niet 1, 2, 3 doorheen te komen is. Zeg de glaswand tussen jou op het trotoir en de inhoud van een étalage.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten