zondag 5 november 2017
Rustbevanging
Zondagsrust? Innerlijke rust? Combi? Feit is, dat het enerveringsniveau van de dagen stevig is gezakt. Scheelt meerdere slokken op een borrel, dat ik me niet druk hoef te maken over een pup èn niet iedere dag naar Sibiu hoeft te rijden met een kwijlend en piepend beestje. Maar de meeste rust geeft toch het ontbreken van onduidelijkheid over de afloop. Rust die dan vanuit mij lijkt uit te dijen over mijn omgeving, in mijn doen doordringt en ook het denken weet te kalmeren. Zelfs het opnieuw aangepakte spel ging gisteravond op ongekend relaxte wijze. Scheelt zo een paar lijken. Sta je dan 's ochtends bij de koffiemachine en denkt "Hmmm, lekker" en bedoelt dan niet de koffie. Het voelt aan alsof je van binnen aangestampt wordt, maar wel liefdevol. Gevulder, steviger.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten