Prada weer niet mee teruggekomen. Tegen beter weten in haar de vrijheid laten genieten. Helaas staat er niks tegenover. Dat moet de dame nog steeds aan het verstand gepeuterd worden. De hoop was, dat ze moegerend zich wel zou melden, maar ook daar is niks van gekomen. Ze was eerder dan mij terug in het dorp, had echter geen zin om de binnenplaats op te gaan. Op dat soort momenten heb ik dan iets van "Zak dan toch in de stront." Nu zal Prada het rollen erin niet nalaten, als ze de legenheid krijgt, maar dat bedoel ik niet.
Helaas is er niks dat op enigerlei wijze een negatieve prikkel kan geven, die haar vrijheid minder aantrekkelijk maakt dan het (nu) is. Ja, ze kan natuurlijk aangereden worden, maar dat een beetje teveel van het goede en de kans op een verkeerd afloop ipv het verkrijgen van een leereffect, veel te groot. Het risico zit er wel in en eerlijk gezegd is het in de mogelijkheden ingecalculeerd. Ik kan niet zeggen, dat het haar schuld is, maar het algehele gebrek aan medewerking van haar kant weegt ondanks de leeftijd toch wel mee.
Ik heb meer afstand dan in de jaren dat Sammy en Katrien er met regelmaat vandoor gingen en dat terwijl hen in principe minder kon overkomen dan nu Prada. Maar dat is achteraf. Bovendien weet Prada beter wat een auto is en hoe snel die kunnen rijden. Zegt ook niet alles, want het zijn niet alleen pups, die je doodgereden langs de weg vindt. Maar goed, de poort staat open. Mevrouw kan naar binnen, maar ik ga er niet achteraan lopen en dat niet alleen omdat het buiten vriest. Ze bekijkt het maar. De neiging om haar van haar vrijheid te laten genieten, wordt er niet groter door. Maar hoe breng je die boodschap over??
Geen opmerkingen:
Een reactie posten