Kannibalisme en Candy Crush. Wat hebben die met elkaar te maken? Ik zou ze zelf niet direct met elkaar in verband brengen. Al die felgekleurde vierkantjes met bonen, (of zijn het worsten?), citroenen en meer puur geometrische vormen die ontploffen en op onnavolgbare wijze scores produceren zijn toch geen mensenvlees verbeeldingen. Het is ook geen Pacman, die zou je nog met de passie van het eten van anderen in verband kunnen brengen.
En toch kreeg ik vannacht eerst de beelden van het spelletje niet van mijn netvlies geband en verzeilde vervolgens in een droom, waarbij ik uitgenodigd werd door mensen om lasagna te komen eten. De niet te missen bulten op hun voorhoofd deden mij op de een of andere manier vermoeden, dat ik hier het hoofdgerecht zou gaan vormen. Een vrouw (vriendin?) die wel op de uitnodiging in ging bleek later eenzelfde soort bulten op haar voorhoofd te hebben en erg veel moeite te doen om mij op haar kamer te krijgen, waar die andere mensen ook bleken te zijn. Op de een of andere manier daar weg weten te komen.
Het zijn niet bepaalde de taferelen voor een ontspannende nacht. Eenmaal weer bij mijn positieven op een van de nachtelijke tussenstops voelde mijn lijf aan, alsof ik uren hout had gehakt. Wat toch in de laatste twaalf mndn nauwelijks het geval is geweest. Omdraaien. Omdenken. Water drinken en weer verder met een hopelijk minder enerverende beeldenstroom. Met het sluiten van de ogen kwam het spelletje weer terug op mijn netvlies. Wordt je toch ook niet goed van. Doe mij dan Dishonored_2 maar als er zonodig iets op mijn netvlies moet nadreunen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten