Dingen zien die er niet zijn. Dat is naast de doodsbelevingen toch wel de meest frappante bijkomstigheid van de heisa van de afgelopen jaren. Ook iets wat er vrijwel direct na de dood van Yoland was en nooit meer is verdwenen. De vorm verandert zo bij tijd en wijle maar het fenomeen blijft.
Ogen dicht; weg. Ogen open; terug. Licht aan; weg. Licht uit; voilà daar is het weer. Mn op spiegels, ramen maar ook gewoon midden in de kamer of op de rand van mijn bed. Rood, zwart, filmachtig of in 3-D. Afgelopen nachten is het weer met regelmaat prijs en dit keer in alle kleuren van de regenboog. Het heeft nu iets weg van de Ccsoda schermen. Daar put het zogezegd z'n inspiratie uit.
Het heeft iets met het lichtspel van doen dat tussen de beweegbare delen van de luiken door naar binnen valt. Helder beeld in felle kleuren als broden op de plank bij een bakker of gestortte drilpuddinkjes op een rijtje. Rechtop zitten veranderde het beeld niet. Licht aan liet ze verdwijnen maar direct als het licht uit was, lagen ze er weer netjes naast elkaar op niet aanwezige planken in het vensterkozijn. In beide ramen bovendien. Misschien had ik op moeten staan en eentje proberen te pakken.
Na nog wat testjes à la kop onder het dekbed en weer erboven het opgegeven mijn ogen gesloten en zo gehouden en gelukkig ook weer in slaap gevallen. Verandert verder niks aan het bizarre fenomeen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten