Het duurde ff, voordat ik me realiseerde, wat het was, wat me opviel, toen ik met de honden het avondrondje maakte. Het was stil. Geen blaf te horen. Bobby liep langs de poort, waar hij anders altijd tekeer gaat en verdween met Lady in de nacht het dorp uit. Hoelang zal het geduurd hebben? Vijf? Zes minuten?
Ik heb mijn rondje gemaakt en ook de keffer van de directe overburen hield zijn kaken op elkaar. Wat zou het heerlijk zijn, als dit een gewoonte zou kunnen worden, bedacht ik me. Op dat moment kwam geblaf uit het begin van het dorp. Bobby en Lady met de hond van Zacharius? Flokkie direct piepen en trekken aan de lijn. Er kwam iets zwarts onze kant op. Een bekende hond, formaat Bobby, die z'n rondjes op eigen houtje maakt, nogal veel blaft, maar zich niet gek laat maken door Bobby. Prada blaffen. Flokkie blaffen, de keffer van de overburen blaffen, de hond achter de poort sloeg aan en nog wat honden deden mee. Overbodige kouwe drukte. Weg rust. Shit!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten