Besmetting?

 De man van de bar heeft een medestander gekregen. Was tot op heden een redelijk nuchtere man, al gold dat niet altijd voor het alcoholgehalte in zijn bloed. Eigenaar van de hond die door de vent van Lady graag onder de poort door wordt aangeblaft. Ik kan me voorstellen, dat zoiets gaat vervelen, vooral als het 's avonds gebeurd, als hij ws in bed ligt. Maar leer dat onderkruipsel, hooguit 25% van de herderachtige, dan z'n kop te houden of -vooral- niet achter de vent aan te jagen, als het kleintje zich op straat bevindt.

 Lijkt me 100% meer effectief dan de miskleun, die de man vandaag maakte. Bijna thuis na zijn werk, zie ik hem Coves in fietsen en hoor hem praten. Daar kijk je tegenwoordig niet meer van op. Iedereen lult tegenwoordig op straat. Dat is niet meer aan de gekken voorbehouden. Naarmate hij naderde viel me op dat hij geen telefoon in de hand had of zoals bij bluetooth praters op een bepaalde manier in het niets sprak. Hij had het op de honden voorzien, waarmee ik de poort had verlaten en het tafereel voor zijn deur net hadden gehad. De honden liepen alweer rustig richting de dorpsingang. Geen van de honden met speciale aandacht voor Marcello. Wat van hem niet gezegd kon worden. Hij viel eerst uit naar Lady, die gelaten verder liep, en vervolgens viel hij de vent aan. Letterlijk. Niet dat hij veel kon doen met zijn fiets in de hand. De honden werden er echter helemaal wild van. De vent en Flokkie kregen het met elkaar aan de stok. Prada rukte zich los en Peppie stond er blaffend bij.

 Na wat trekken en duwen de honden weer richting dorpsingang gefocusd en hoofdschuddend verder gelopen. De beste man was zo overduidelijk van z'n padje af, dat redelijkheid niet te verwachten was. Een eindje verderop stond mijn grote vriend van de de barvrouwe al drukdoende te delibreren en met z'n hooivork te zwaaien. Hij had het tegen een andere buur, die volgens mij niet echt onder de indruk was van zijn verhaal, en rustig met z'n paard stond te wachten tot we gepasseerd waren. Prada kwam netjes terug en wij liepen in alle rust het dorp uit, de herrie van die enkel mededorpsbewoner achter ons latend.