Nog driekwartier en dan duik ik het medische wereldje weer in. Het akkefietje van de Pasen kan ik wel ongemerkt voorbij laten gaan, maar gooit wat het ook moge weze de volgende keer nog een schep er boven op? Zo ja, dan ga ik in het beste geval met zwaailicht richting Sibiu. Aankaarten lijkt me het minste en ook benoemen wat ik geconstateerd heb en nauwelijks meer toeval genoemd kan worden.
Ik heb niet het idee, dat ditmaal direct lampen zullen gaan branden en een dader aangewezen kan worden. Erger nog, de kans is groot, dat er weer meer en ws minder zinvolle onderzoeken volgen. Het is een beetje in het wilde weg schieten in de hoop, dat iets geraakt wordt. Hoop dat dat niet te lang gaat duren. Iedere 2 - 3 mndn een partij antibiotica achter de kiezen douwen is niet het meest aantrekkelijke alternatief.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten