Weet niet. Dag wil niet opgang komen. Veel verkeerde gedachten. Van slag zonder duidelijke reden. Hangerig. Ongericht. Zoekende. Verdwaald in eigen huis. Doe hier wat. Doe daar niks. Versleep wat. Zet het weer terug. De tuin trekt niet. ETS2 .... wat is dat? Ik hik maar nergens tegen aan.
Het is koren op de molen van de ongewenste gedachtenwereld(en). Zo'n vloedgolf was alweer een tijdje geleden. Ik moet iets met mezelf, oké. Zolang niet duidelijk is wat het is, kan het alle kanten op. Ook die die je liever niet genoemd wilt zien. Maar zo uit het niets ineens al die donkere, dramatische gedachten. Het is gvd alsof ik net mijn doodvonnis heb gekregen en nog een uurtje heb voor ik het schavot op moet.
En dan de timing. Waar slaat die op? Geen afspraak staande. Geen uitslag hangende. Geen lantaarnpaal die ik niet gezien heb. Gewoon uit het niets vol op het bakkes. Wat was dat? Waar kwam het vandaan? Uit het lood. Onbestemd. Spoor bijster. Zaak dat ik weer op de rails kom. Het wisselen laat blijkbaar teveel ruimte voor ongewenste zaken. Richting. Focus! Teugels strakken. Terug in het gareel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten